"GAZTEEN ARTEAN HEAVY-AK BERRIRO INDAR HANDIA HARTU DU"

  • Asgarth Euskal Herriko heavy musikaren adierazle berria dugu, ez bakarra, baina bai estilo horren estetika eta ereduak bere osotasunean dituen bakarrenetarikoa. "Etorkizunaren sustraia" argitaratu berri duen diskoaren xehetasunak eman dizkigu Iban Fernandez baterijoleak.

2001eko urtarrilaren 21an
Infernu eta zeruaren artean Jainko guztien tenplua. Asgarth izenez ezagutua bakar batzuen mundua..." Honako hau, taldearen izena daraman abestiaren leloa da, Asgarth-en filosofia eta estetikaren adierazle nahikoa fidela, antigoaleko mundu magiko eta mitologikoak baitira neurri handi batean taldearen oinarri.
Donostiako Añorga auzoko koadrila baten baitan sortu zen Asgarth duela hiru urte inguru. 1999an Euskadi Gaztea maketa lehiaketan publikoaren saria irabazi zuten eta kasik denborari berari aurre hartuaz, IZ diskoetxeak maketa remasterizatu, garbitu eta argitara eman zuen. Harrera bikaina izan zuen sei abestiz osatutako "Jainkoen egoitza" izenburupeko disko horrek. Ez zegoen denbora galtzerik. Zehaztu gabeko antzinaroko eredu eta garaiei helduta, bigarren lana atontzeari ekin zioten. Urte baten buruan, Asgarth taldeak (Iban Fernandez, bateria; Unai Zabala, gitarra eta koroak; Joxi Perurena, baxua; Ander Cañas, gitarra; eta Asier Enbil, ahots nagusia) bere bigarren diskoa erditu berri du "Etorkizunaren sustraia" izenburupean. Litekeena da betiko garai onenak ez izatea, baina heavy musika sasoian dagoela ez da zalantzarik. Txima luzeen garai berri baten atarian ote gaude?

Oso azkar gertatu da dena. Euskadi Gaztea maketa lehiaketaren saria, lehen lana, bigarren diskoa... Nonbait diskoetxeak ez du denborarik galdu nahi izan. Presionatuta sentitu al zarete?
Euskadi Gaztea maketa lehiaketa irabazi genuen eta handik aste batera Durangon aurkeztekoa zen. Topera ibili ginen. Aurreko diskoa guretzako maketa bat zen. Sei abestiz osatua zegoen. Taldearen aurkezpen gisa erabili genuen gehienbat. Alde horretatik, gure asmoa segituan beste disko bat grabatzea izan zen. Urtebetean grabatu dugu azken hau. Ea zer moduz ateratzen den.

Orduan diskoa ateratzearen premia hori zuena izan da IZ-rena baino?
Azkenean, behar bada bion arteko gauza izan da. Baina egia da guk pentsatuta genuela zerbait azkar ateratzea, aurrekoa guretzako maketa bat zelako disko gisara atera bazen ere.

Zer dela eta heavy-a landu eta estilo horren inguruan talde bat sortu?
Taldekoek anai zaharragoak dauzkagu eta horiek txikitatik heavy-a entzuten zuten eta, hortaz, guk etxean musika bera entzun dugu. Mundu horretan oso sartuak gaude, esan nahi dut kontzertuetara joaten garela gu ere. Adibidez, Iron Maidenek Zaragozan jotzen duenean ikustera joaten gara. Guretzako kristoren suertea da disko bat ateratzea, heavy-a izatea eta gainera gero saltzen dela ikustea. Izan ere, normalean Euskal Herrian gazteei heavy musika nahikoa gustatzen zaie. Alde horretatik, sekulako suertea eduki dugu; nahi dugun musika egiten dugu eta gainera hainbatek gustukoa du.

Bi diskoetan mitologiaren gaia jorratzen duzue. Zergatik halako mirespen hori Erdi Aroari, infernuari, zeruari, fantasiari, mundu magikoei, mitologiari?
Guri gai hori interesantea iruditzen zaigu. Gainera, Euskal Herrian normalean taldeek ez dute gai hori asko jorratu. Hori hala izanik, esan genuen: "Eta zergatik ez?" Dena den, lehenengo diskoa guztiz mitologikoa bazen, bigarrena ordea, erdibana egin dugu. Abestien erdia mitologiaren ingurukoak dira eta beste erdia gizartean dauden arazoei -arrazakeria edo haur esplotazioa- buruzkoa da. Erdibana egiten saiatu gara.

Mitologiarekin uztartuz-edo, estetikak badu zuentzako garrantziarik?
Bai. Azken finean, nik uste dut guztia batera datorrela. Heavy musika, mitologiari buruz hitz egitea, estetika... Denok nahikoa estetika heavy-a daukagu, ile luzea... Diskoen azalak ere nahikoa mitologikoak dira, epikoak. Hori gustatzen zaigu eta hori egiten dugun bakarrenetarikoak gara Euskal Herrian.

Su ta Gar-ek esaterako, "Basamortuko zaldunak" abestia egin zuen, baina gero gai horiek ukitzeari utzi zion...
Bai, egia. Gainera abesti horrekin bideo bat atera zuten eta oso heavy-a zen, nahikoa mitologikoa, baina gero ez zuten jarraitu gai horrekin eta bueno, orain gu gaude hemen...

Zer esaten dizue zuei Su Ta Gar-ek?
Su ta Garrek, hemen Euskal Herrian, heavy musika euskaraz egiteko ate asko ireki zituen. Alde horretatik guk uste dugu oso garrantzitsua izan dela. Hala ere, gure influentzia gehienak kanpotik datoz, kanpoko taldeak dira gehienbat eragiten digutenak. Beti onartu behar da dena den, Euskal Herrian Su ta Garrek ate asko ireki dituela talde heavy-entzat.

Kanpoko eraginak aipatu dituzu. Zeintzuk dira? Hainbat elkarrizketetan Alemaniako heavy-aren tankerako musika egiten duzuela aipatu duzue.
Eragina batik bat heavy klasikotik jasotzen dugu. Gertatzen dena da guk bonbo bikoitza asko sartzen dugula eta oso melodikoak izanagatik, jendea hasi dela esaten Alemaniatik atera diren taldeen tankera daukagula. Egia da guk Helloween edo horrelako taldeak oso gustukoak ditugula. Etiketa hori jar daiteke. Hala ere, egun hauetan hainbestetan esan digute "heavy alemaniarra, heavy alemaniarra", azkenean esan dugula: "Txo, guk heavy euskalduna egiten dugu!". Azkenean, jendeak pentsatuko du alemanieraz abesten dugula. Publikoak normalean etiketa bat jarri ohi du. Gure estiloa hortik dihoa, baina gu hemengoak gara eta euskaraz abesten dugu.

Abesti luzeak inguratu dituzue diskora. Nola lantzen dituzue kantak?
Gure hasierako asmoa ez zen kanta luzeak egitea. Hala ere, disko berria grabatu baino lehenago, abesti berriak entzuten genituenean, zertxobait luzeegiak iruditzen zitzaizkigun eta berez, moztu egin genituen, akaso zailagoa delako jendearengana abesti bat iristea oso luzea baldin bada.

Zeintzuk dira orain entzuten dituzuen talderik gustukoenak?
Heavy-an denetarik, Iron Maiden-etik hasita Helloween arte, hots, klasiko guztiak eta Alemaniatik ateratzen ari den guztia, Estratovarius edo Gamma Ray, kasu.

Azkenaldi honetan gero eta jende gutxiago joaten da kontzertuetara. Heavy-ek publikorik fidelena osatzen dutela esaten da, egun zuzenekoetara joaten diren bakarrak heavy-ak direla ia. Zuek zer deritzozue? Zuekin berdin gertatzen dela uste al duzue?
Bai, eta oso garbi gainera. Jende askok komentatzen du kontzertuak jende kopuru aldetik asko jaitsi direla, baina talde heavy-ak oraindik mantentzen direla. Guk alde horretatik behintzat ez daukagu kexarik, gure kontzertuetara jende pila etortzen baita. Eta gainera, nabaritzen da jende gaztea ari dela heavy musika ezagutzen. Guk behintzat hori somatu dugu, jende oso gaztea dabil honelako kamisetekin eta abar. Badirudi hemengo gazte jendearen artean heavy-a berriro indar handia hartu duela.

Programadoreek badakite heavy estiloko kontzertu bat antolatuz gero arrakasta ia bermatua daukatela.
Nik badut promotoreetan kontzertuak antolatzen ibiltzen den lagun bat, eta berak esaten dit: "Gaur egun segurua den gauza bakarra heavy kontzertu bat egitea da". Horregatik, talde heavy gehienak Euskal Herrira etortzen dira jotzera, badakitelako jendeak ongi erantzungo duela eta beraz, antolatzaileak arriskatu egiten dira.

Badirudi bigarren diskoak erantzun ona duela. Etorkizunari begira zer?
Momentuz ea diskoak jarraitzen duen honelako salmenta edukitzen eta hain harrera ona izaten jendearen aldetik. Dagoeneko ari gara lokalean abesti berriak ongi prestatzen kontzertuak ematen hasteko eta aurkezpenak egiteko.

Kontzertu heavy-etan pentsatzen hasita, edonori etortzen zaio burura estadio handi bat jendez gainezka. Gustatuko litzaizueke honelako emanaldi handi baten protagonistak izatea?
Galdetzen digutenean ea gure ametsa zein den, erdi brometan esaten dugu belodromoan jotzea dela, txikitatik talde handienak Donostiako belodromoan ikusi ditugulako. Guretzako amets bat izango litzateke hor jotzea eta jende pila egotea. Beste talde batzuek esaten dute leku txikietan jotzea nahiago dutela, baina gure ideia zera da: gero eta leku handiagoa izan hobe, eta gero eta jende gehiago egon hobeto. Eta bide batez, ikuskizun pixka bat sartu, suak, eszenarioan korrikan ibiltzea... Uste dut kontzertuek eduki behar dutela ikuskizun ukitu hori


Azkenak
2024-03-31 | Julen Azpitarte
Zinearen historiako film-kontzerturik “onena”

Oscar sari andana jaso zuen The Silence of the Lambs (1991) thriller-a zuzendu zuen Jonathan Demme (1944-2017) zinegile estatubatuarrak estreinatu zuen zineak inoiz eman duen kontzerturik onena: 1970eko hamarkadaren erdialdean New Yorken eratutako Talking Heads taldearen Stop... [+]


"Enpresa pribatuen esku utzi da segurtasun publikoaren norabidea"

Ertzaintzaren azken hamarkadako bilakaera teknologikoa aztertu du bere liburu berrian Ahoztar Zelaieta ikerketa kazetari, kriminologo eta ARGIAko kolaboratzaileak. Segurtasunaren industria ikertu eta Ertzaintzarekin duen lotura plazaratu du, La Ertzaintza que viene... [+]


Campi Bisenzioko GKN fabrikan batu dituzte langile borroka eta ekologismoa

2021eko uztailaren 9an jaso zuten kanporatze abisua Campi Bisenzioko GKN lantegiko 422 langileek. Biharamunean berean abiatu zuten fabrikaren okupazioa eta orduz geroztik bertatik dabiltza borrokan, deslokalizazioaren aurkako borroka zena bestelako industria eredu baten aldeko... [+]


Judith Bilelo Biachó
"Erakundeek ez digute lagunduko, guk geure hizkuntzan hitz egitea lortzen ez badugu"

Judith Bilelo Biachó gure artean izan zen iragan udazkenean, Garabideren Aditu programaren karietara. Ekuatore Ginean jaioa (Malabo, Bioko, 1975), bubi etniako kide da, bubiera hiztun eta hizkuntzaren aldeko militantea. Iraganaz bezainbat mintzo da orainaz, geroari... [+]


Eguneraketa berriak daude