Nor da Annick Legadec? «Breizh Info»ko kazetaria naiz. Bretoi militantea izaki, 1989tik euskal errefuxiatuak hartu nituen nire etxean.
Zu ere espetxean izan zara, ezta?
Bi aldiz izan naiz espetxeratua. 1992an Mikel Gil Cerverarekin batean. 1995ean jujatua eta zigortua izan zen Mikel. 97an atxilotu ninduten berriz ere, 99ra arte.
Nola sortu zen «Breizh/Euskadi (Histoire d'une solidarité)» liburua?
Urte haietan asko idatzi genuen Euskadi eta Bretainaren arteko elkartasunari buruz. Bigarren aldian, espetxean nengoela, idazki horiek biltzea pentsatu genuen. Mikel eta bion lana izan da liburua.
Nola gauzatu duzue berau?
Historia kontatzea ez zigula soilik guri egokitzen pentsatu genuen; errepresioa eta elkartasuna bizi zuten pertsonek kontatu behar zuten. Liburua gure historiaren lekukotasun zuzena da. Lagunak ditugun hauei idaztea eskatu izan ez bagenie ez zituzten bizitako esperientziak kontatuko. Esperientziak gordeko zituzten berekin, deus idatzi gabe.
Plévinen izandako lapurretaren ondoren atxilotu asko izan dira.
«Breizh Info»ko Charlie Grall eta Bertrand Grimault kazetaria eta «Combat Breton» aldizkariaren arduraduna Denez Riou daude. Hau ez da ustekabez gertatu. Sei militante bretoi atxilotuak izan dira, hiru kazetariak izaki. Lapurreta ez da bretoi militanteen afera, baina erabili dituzte mugimendua zapaltzeko eta prentsa independentista bretoia kriminalizatzeko.
Zein da atxilotuen egoera?
Charlie Grallek baditu bihotz arazoak eta Fresneseko ospitalean dago. Besteak La Santen daude. Familiek ezin dituzte ikusi, eta beren abokatuen arabera, dosierretan ez dago benetako akusaziorik. Poliziak zabalduriko berri asko ez dator bat errealitatearekin. Ezagutzen dituztenek diotenez, lapurreta inguruko egunetan pertsona hauek ez zeuden poliziak esan lekuetan.
Euskal eta bretoi arazoa elkarren ondoan agertzen dira, antza.
Garbi dago, atxilotuak ez direla Plevineko aferagatik soilik izan. Gobernuak ez ditu ARBk azken hilabetotan eginiko ekintzak gainditu. Bereziki, Lionel Jospinen eskualdean –Cintegabelle– eta Chevenementen herrian –Belfort– egindakoak. Emaitza konkretrurik ezean, bretoi militantenteek pagatzen dute