Kaosa da nagusi Nafarroa Behereako dantzetan, baina barne-egitura bat dute, bestela ezin liteke dantzatu».
«Gaur egun dantza produktu estetikoa da, baina Greziatik hasita, forma fisiko onean egoteko modua zen dantza; gazteek helduen mundura pasa ahal izateko egin beharreko iniziazio erritoa zen. Horregatik dantza batzuk bortitzak dira eta pauso zailak dituzte (...) Gorputza erritmoa da eta erritmo horrek markatzen du beste guztia (...) Gizarte tradizionalek memoria dute ardatz, ez dokumentu idatziak. Eta ikuste-oroimena lantzen da dantzaren bidez. Hori gordetzea ere inportantea da. (...) Edozein adin eta forma fisiko duenak dantza ditzake. Guk gizarteratzeko errazenak direnak aukeratu ditugu, ez guztiak. (...) Norbait Nafarroa Beherera badoa eta han dantzariak ikusten baditu, jakin dezala zer ari diren dantzatzen. (...) Garai hartan galduak zeuden bertakoen artean dantzak; ez zitzaizkion inori interesatzen. Eta gero etorri zen dantza horien berpiztea.»