«Donostia sorketa kontenporaneoaren lekuko bihurtu nahi dugu»
Rudi Barnet Donostiako Zinemaldiko Ordezkari Nagusi berria dugu. Belgikatik etorri zaigu molde berri, aldaketa ugari eta asmo handiekin krisi larrian dagoen zinemaldia zulotik ateratzera. Flamenkoa izateaz harro dagoen gizon honek antzerki eta bideoaren munduak ondo ezagutzen ditu, eta 16 urte zituela ikasketak utzita, irumena eta sortze eskolan matrikulatu zen, ametsen fabrikanteen mundura iristeko azkenik.
Aldaketak jasan dituen gauza bat filmeen aukerarako sistema izan da. Harrokeria da zinemaldi bateko zuzendaria eta bere bi edo hiru lagun Europako filme guztien aukeraketa egiteko gai direla ustea. Fisikoki eta praktikoki ezinezkoa da. Europan soilik, urtean 1.500 filme produzitzen dira. Sistema berriaren arabera mundutik 22 ordezkari sakabanatuko ditugu eta hurrengo urtean 30 izango dira. Bakoitzak dagokion estatu taldearen, hiru herrialde adibidez filme produkzioa ondo ezagutzen du eta zer filme egiten ari den eta maila ona eskeiniko ote duen esateko gai dira. Hemendik ezinezkoa da kanpoan egiten den guztia ezagutzea. 1.500 filme horietatik 300 aurre aukeratuak izan dira, eta hauetatik Sail Ofizialean 50 daude. Sistema honek biltze eta aukeraketa prozesuak izugarri eragiten ditu.
Zinema kritikoak ez daude oso pozik Sail Ofizialean bi edo hiru izen ezagun besterik ez daudelako, beste guztiak pertsona ezezagunak direlako. Dena den, harrituta geratuko direla uste dut, filmeek maila ona dutelako.
Beste aldaketa bat Zabaltegin gauzatu da. Orain arte, bertan elkartzen ziren beste toki guztietan sartzerik ez zuten filmeak. Joan den urtean 52 filme aurkeztu ziren eta aurten 25 besterik ez dira aukeratu. Oso aukeraketa gogorra izan da, bide batez Zabaltegi indartzeko balio izan duena. Egile gazteak, joera berriak, zine marginala izango dira arlo eremuak. Bestetik, Zabaltegin dauden filme batzuk Sail Ofizialean egoteko maila eta kalitatea ere badute baina... dena ez da posible.
Aurtengokoa ikasteko urtea izan da, zinemaldia atzerritik besterik ez nuen ezagutzen, ikasi eta aldatu aldi berean. Hurrengo urtetik aurrera eraiki edo berreraiki ahal izango dugu. Zinemaldiaren irudia berregiteko urteak beharrezkoak dira. Aurtengo edizioa gogorra izan da produktore batzuk beraien filmeak Donostian ez zituztelako aurkeztu nahi. Zinemaldiak, atzerrira begira, ez dauka fama onik. Zulotik atera behar gara, aurrera jo eta berreraiki.
Donostiako Zinemaldiaren islada aukeraketaren gogortasuna izatea nahiko nuke. Eta esan dezaket aurtengo edizioan ez direla presioak egon. Beraz, aukeraketak ahuleziak baditu gure errua da. Adibidez, gu izan gara lehiaketan hiru filme espainiar egotea erabaki dugunak eta egia da beste herrialde bateko zinemaldia izango balitz hiru izan beharrean bi filme espainiar izango zirela, baina beno... akordio hori nik egin dut eta aurrera.
Bestetik, esan beharra dago zinema munduan aberastasun handia dagoela irudimenari dagokionez. Europako produkzioa 1.50 filmetakoa da eta hauetako askok ezin dituzte mugak pasatu. Merkatuen gorabeheraz informatu gabeko sorketa independiente bat dago, errealizadore txikiak. Eta kontuan hartu behar ditugu sortzaile hauek. Donostia zine mota honen bilgunea izan dadin saiatu gara. Gaur eguneko sorketaren lekuko izatea nahi dugu. Aurtengo aukeraketa horretara bideratuta dago.
NORTASUN AGIRIA
Flamenkoa da
Bere aita meatzaria zen
Belgikako lehendabiziko bideo mugimenduaren sortzailea da
Herri antzerkia oso gustokoa du
Bere sustraiak oso kontuan izan ditu edozer egiterakoan
Komunikazio bide guztiak landu ditu
Zinemaldian hitzaldi bat euskeraz egingo du