Natxo de Felipe: "Hamabost urte bete ditu Oskorrik euskal kantagintzan"
Disko berria dakar Oskorrik bere sorreraren hamabostgarren urtebetetzean. Disko horren izena "In fraganti'' izango da, eta abendurako kalean izango da.
Guk ere 'infranganti' harrapatu nahi izan ditugu beraiek, eta Natxo de Feliperekin berba egiteko parada izan genuen. Berak kontatu digu, 15. urteurrena horrekin batera beste zenbait proiektu ere badituztela eskuartean: kantaldi-espektakulu batzu otsailerako eta ehun abestiz osaturiko liburua.
Diskoaren edukia heterogeneoa da, oraindik ere guk lan monografikoak egiten ditugula uste duen jende bat badagoen arren, aintzina egin genituen bezala. Hura kasualitate bat izan zen, alde batetik Arestirekin kantu mordo bat egin genituelako, eta bizi izan zen bitartean gure letrista izan zelako, eta bera hil ondoren bere kantuekin omenezko diskoa atera genuen. Hurrengoa Etxeparen kantuekin egin genuen, denbora hartan oso interesaturik egon ginela-eta. Bestela heterogeneoak dira kantuok.
Testuei dagokienez, badira Joxe Austin Arrietarenak, Joseba Sarrionandiarenak, Amurizarekin moldaturikoa, Jon Sarasuarenak, herri kanturen bat eta gure atrebentziaz egindakoak. Musika aldetik ere hoterogeneitate hori mantentzen da, taldeko Bixente Martinez, Antton, Fran edo nik konposaturikoekin; gehi herri kantuak, noski.
Eta "Maskarada"rena, ba, "Gastibeltza"rentzako musika egin genuenean, pasatu genien aspaldian guk Arestirekin egindako teatro lanaren gidoia. Guk Arestirekin batera, eta Burgosko juizioa zela-eta, teatro musikal ttiki bat egin genuen, "Oskorrigaitz" deitzen zena. Iaz esan ziguten bazutela, Arestiren heriotzaren hamargarren urtehurrena zio, zerbait taularatzeko asmoa, eta gidoi hura pasatu genien, gero beste bide batetik abiatu diren arren. Eta horretan parte hartzeko proposamenari ere baiezkoa eman genien.
Beste nonbaitetik esan izandu da modu hortako testuak izkiriatzera behartu genuela eta abar. Eta ez da inola ere egia. Mukitsu batzu ginen gu, esperientziarik gabekoak, eta aldiz, nik uste, berak aurretik bazituela tankerako poesiak. Bera ere konturatu zen desberdina zirela irakurtzeko izkiriatzen zuen poesia eta kantatzekoa, publikoaren aurrean bapatean bota eta harrapatu behar dena. Horregatik zen zuzenagoa gure kantuetarako erabiltzen zuen hizkera, politikoagoa. Behinola gure kantuekin gidoi antzeko bat egiteko proiektu batzu aurkeztu zizkigun, aurrera atera ez zirenak, baina azkenean nahiko landutako bat bidali zigun eta luzatu egin genuen pixka bat: "Oskorrigaitz". Burgosko prozesuaren ondorengoa zen, obra oso zuzena eta gogorra, leku itxitan eta ezkutuki dozena erdi bat aldiz egin genuena.
Gure esperinetziak jakinarazi digu gutaz oso gutxi dakitela kanpoan eta beti ere jakinmina erakusten dute, kreatibo eta estetikoak ez diren beste arazo batzuengatik ere. Pribilegiatu samar izaki, Alemaniara ailegatu gara disko batekin eta baliteke Frantzian beste bat atera ahal izatea.