argia.eus
INPRIMATU
Gotzone Sestorainekin Altxerrin Jimmy Jazz'en Billa
2021eko uztailaren 23a
Gotzone Serostaini elkarrizketa
Leitzar Gazte Honek "Basamortuan Oasiaren Bila" Izeneko Liburua Kaleratu Du
Gotzone Sestorainekin Altxerrin Jimmy Jazz'en Billa
Gotzone Sestorainek, hogei urte ditu eta urteek bakarrik zilegitzen duten ausartzianz, poema liburu bat argitara eman du.
Delako argitalpen hori Iparraldeko "Maiatz" aldizkariaren laguntzarekin egin du Gotzonek. Donostian, kasualitatez aurkitu ginen batez, joan gintzaion zenbait galdera egitera. Bere irri adiskidetsu maltsoaz, grazia askorekin ihardetsi zigun (eskerrak, bestela ez genizukeen elkarrizketa hau eskainiko).
ARGIA.– Gorka Trintxerpe, Iñaki Zabaleta, Patxi Perurena eta orain zu. Nolaz dira, Leitzan, horrenbeste poeta sortzen? Herri emankorra dela dirudi...
GOTZONE SESTORAIN.– Ez dakit, horri erantzun objektiborik orokorrean ematerik eztago. Orain, nik kontatuko dut nere kasua; besteei horrela gertatu zaien ala ez beste kontu bat da. Oso gazte nintzela, atera nintzen Leitzatik, hirira joateko gainera, lehenik Tolosara eta gero Iruñera. Han, nik normalean bizitzen nuen mundu desberdin bat aurkitu nuen. Niretzat hasieran behintzat txoke bat izan zen, bai nere izakera aldetik eta bai hizkuntza aldetik. Orduan, nolabait komunikatzeko zailtasuna sentitzen nuen, nere sensazioak eta nere sentimenduak adierazteko, kanporatzeko espresabide bat behar nuen, papera eta luma hartzeari ekin nion.
A.– Zergatik hautatu zenuen poesia idaztea?
G.– Ni idazten hasi nintzen Institutoan nengoelarik, askotan klasean nengoela aspertu egiten nintzen, eta gainera sentitzen nintzen beste mundu batean banengo bezala. Giro hartan ez nintzen integratzen. Momentu horietan, sentitzen nuen nolabaiteko asperdura hori gainditzeko beharra. Orduan, edozein paper txuri hartzen nuen, apuntetako orriak izan zitezkeen, momentuan bururatzen zitzaidana zirriborro batzuren bidez adierazten nuen, ez! Poesia hain zuzen egoera horietan zen biderik egokiena nik sentitzen nuena kanporatzeko...
A.–Ordu hartan, literaturari orokorki interesatzen zinen?
G.–Garai hartan, literatura espainola ikasten genuen, XIX. eta XX. mendekoa. Idazle horiek aztertzen eta irakurtzen genituenean, denbora hartan bizi nuen egoera kontutan edukiz, beraiek esaten zutenarekin identifikatua sentitzen nintzen. Eta poliki poliki, mundu horretan murgiltzen joan nintzen, geroz eta erakargarriagoa egiten zitzaidan...
A.– Beraz irakurle amorratuetarik zaitugu?
G.– Irakurtzea beti asko gustatu zait. Gertatzen dena frangotan betarik ez dudala izaten nahi dudan haina irakurtzeko. Nere ustez idatzi nahi duen orok ezin bestezkoa du, beste idazleek izkribatzen dutena ezagutzea bai teknika aldetik, bai gaialdetik, bai estilo aldetik oso lagungarria delako, ez! Ez da teknika bakarrik, bada ere persona bezala zure burua nolabait aberasteko baliagarri direla...
A– "Basamortu oasiaren bila" zure lehen poema bilduma atera da. Zergatik, Iparraldeko "Maiatz" argitaletxean?
G.- Behin, duela hiru urte, Baigorriko "Nafarroaren egun" batez, lagun baten bidez, "Maiatz" batasuneko kargudun bat ezagutu nuen, jakin zuenean poemak idazten nituela, "Maiatz" aldizkarian kolaboratzera animatu ninduen. Geroztik, bi zenbakitan atera ziren nere poemak. Eta duela urte bete gutxi gora behera, bilduma bat argitaratzeko ideia azaldu zidaten, eta bueno ba, ni azkenean, ausartu nintzen urrats hori ematera eta orain hor daukazue liburua!... Bestalde aitortu beharra daukat hemengo idazle eta argitaletxeekin, kontaktu gutxi daukadala, izenez ezagutzen ditut baina pertsonalki bizpahiru baizik, ez gehiago...
A.- Poema bilduma hori presentatuko diguzu laburki?
G.- Liburu osoaren titulua "Basamortuan oasiaren bila" da, eta hiru zati nagusitan banatua da, laugarren bat ere badago beste poema soltez hornitua. Aipatutako hiru zati horietatik bat da heriotzaren inguruan, nigan gertaturiko etapa baten bukaera bezala agertzen duena, horri beste etapa batek jarraitzen dio, hain zuzen Inkomunikazioak, eta hor adibidez leihoak krixtoren inportantzia dauka besteengana iritxi nahi eta ezin hori adierazzteko nolabait, eta hirugarrenari dagokionez Birjaiotza deitzen da, izan liteke arazoari irtenbidea lemaiokeena (!). Beraz, izenburuak berak erabateko bilakuntza bat erakusten du, gero, zati edo azpisail horietan gauzatzen dena, edo prosesoari lotura bat ematen diona...
A.- Ez ote duzu uste euskararen aberastasun handiegiak liburuaren edukina edo mezua pixkat itotzen duela?
G.- Ez nizuke, ez baietzik, ez eta ezetzik esango lehendabizi. Egia esan nik ez dut oraindik aurkitu nerea litzatekeen estilorik. Oraindik bilatzen ari naiz. Esate baterako, nere lehen poemak oso astunak ziren, bai irudi aldetik eta bai hizkuntza aldetik. Gaur egun irakurtzen ditudanean, haiengandik oso urruti aurkitzen naiz. Bilduma horretan agertzen direnei dagokienez, alde horretatik, esan beharra dago arinagoak direla, nahiz eta zailtasunak iraun. Orain idazten ditudan poemak kontutan hartuz, esan dezaket liburukoei konparatuz, erabat desberdinak direla, hizkuntza eta estiloari begira. Nere ustez hizkuntza eta mezuaren edo edukinaren arteko oreka bat lortu behar da: hizkuntzaren aberastasunak ez dezala nolabait mezua estali, aldi berean, mezuak ez dezala hizkuntza bortxa edo menpera...
A.–Zer sentitzen da lehen liborua kalean ikusten denean?
G.– Alde batetik krixtoren ilusioa egiten dit, ez, ba, nik egindako zerbait besteei eskaintzen diedalako, eta gainera idaztea gero eta gehiago gustatzen zaidalako, kafea edo tabakoa bezalako bizio bat bihurtzen ari baitzait. Beste batetik ordea, badirudi, herri honetan, liburu baten idaztea izugarrizko azaina egin bazenu bezela dela, eta nolabait pertsona inportante bat bilakatu zarela sentiarazten dizute. Eta nik halakotan lurrak irents nazan desiatzen dut...
A.–Bueno, bueno... Eta "Maiatz" aldizkarian kolaboratzen segituko duzu?
G.–Oraingoz bai behinipehin "xamar". "Maiatz"ekoak oso atseginak ditut, gaitzeko bazkari eta afariak antolatzen dituzte eta beti gustora egoten naiz haiekin. Beraiekin, edo haiek nerekin haserretzen ez diren bitartean Iparraldeko aldizkeri horretan idazten segituko dut...
I.B.
42, 43

GaiezKulturaArgitalgintArgitalpenaLiburuakLiteratur l
GaiezKulturaLiteraturaArgitalpenaNarratiba
GaiezKulturaLiteraturaIdazleakSESTORAIN1
PertsonaiazSESTORAIN1