«Uste baino muntaia handiagoa izan da Nekrassev»

Teatropolitanekin elkarrizketan.
Teatropolitan, profesionaltasunaren bidea urratu nahian
«Uste baino muntaia handiagoa izan da Nekrassev»
Jean Paul Sartreren "Nekrassov" komedia estrenatu berri dute Teatropolitan taldekoek. Donostiako Euskal Jaien barruan bntoli tutako emanaldiak Principe antzokian jokatu ziren. Lau milioi t'erdiko muntaia eta lagun mordoa obra aurrera ateratzeko asmotan, antzerkia bizimodu duten hauek bizibide ere izan dezaten. Estrenoa baino pittin bat lehenago hitzegin genuen beraiekin
ARGIA.–Zer da Teatropolitan?
TEATROPOLITAN.–Teatropolitan bi antzerki talde dira izen horren azpian. «Sargori» izeneko taldeak subentzio bat jaso zuen iaz obra hau egiteko baina ez dute izan egiterik orain arte. "Bederez l"eko jendea kontratatzeko asmoa zeukaten aktore modura. Guk bilerak egin eta produzioen sartzea erabaki genuen. Bi taldeen elkarketa izan duk Teatropolitan.
A.–Nahiko muntaia haundia Nekrassov-ena...
T.– Guk uste baino haundiagoa azkenerako, batez ere eskenografia aldetik. Hasiera batetan beste asmo bat zegoen, askoz ere sinpleagoa. Baina obra berez da konplikatua eta eskatzen du muntaia handiago bat.
A.–Nekrassov egiteko bakarrik elkartu zarete Teatropolitan-en...
T.–Bai, printzipioz bai. Guretzat esperientzia modura da. Oraindik ez dugu baloraziorik egin, prueba bat da. Funtzionatuko balu eta bi parteak gustora bageunde ekingo genioke agian beste zerbaiti.
A.–Zenbat lagun zabiltzate muntala honetan?
T.–Aktore bezala bederatzi. Produzioan hiru lagun. Zuzendariak bi, eskenara eramatea bien artean egin dute: dramaturgia lana Manuel Lillo-k egin du eta espazioarena eta Jorge Vera-k. Argiak eta eramaten dituena... Eta azkenengo egun hauetan beste bost bat sei lagun izan ditugu eskenografia prestatzeko laguntzen.
A.–Diratan ere nahiko presupostu handiarekin atera zarete...
T.–Lau milioi terdiko presupostua. Bi kilo subentzioetan eta beste bi terdiak kreditotan.
A.–Gero diru hori berreskuratzen juateko...
T.– Bai, noski... aktuazio mordo bat beharko dugu. Hor zirkuitoarekin daukagu problema. Hain cachet bajua pagatzen dutelarik konpentsatzen diguna aktuazio pilo bat egitea da. Baina horrek eragozpenak ditu gero. Asko hartu... bai, baina muntaia honekin ezin gara toki guzitare joan, ezin gara toki askotan sartu. Ikusiko da.
A.–Nekrassev Sartreren komedia bat da.
T.–Berak idatzitako komedia bakarra. Obra 1955. urte inguruan girotua dago. Gerra hotza, bi blokeak... PC frantsesari pakearen alde ez zuela ezer egiten arpegiratzen zioten. Hori zela eta idatzi zuen Sartrek. Gero prentsaren munduari egindako satira bat bezala ere gelditu da. Espiak, botere harremanak, prentsa... Orain gainera Alemaniako espien mugida honekin...
A.–Aktualago bihurtzen dela obra...
T.– Nere iritziz bai. Gero ikusi beharra dago publikoaren kezkekin konektatzen duen. Azaltzen den gaia aktuala dq, ikusi egin behar jendeari interesatzen zaion. Nik uste komedia moduan egonda askoz irensgarriagoa dela. Gai honek ez dakit funtzionatuko lukeen klabe dramatiko batetan.
A.–Obraren euskeratzca nola joan da?
T.– Itzulpena Xabier Olarrak egin du. Dramaturgia erdaraz landu behar zuen Manuel Lillok eta aurrenengo hamabost egunetan erdaraz bakarrik egin genuen. Horren gainean joan duk gero euskarazkoa sartzen. Hilabetez bietara egin eta azken hilabete terdian euskaraz bakarrik. Estrenoan pentsatuz batez ere.
Gero funtzioa bi hizkuntzetan emango dugu.
A.– Euskeraz ala erdaraz joateak zer suposatzen du?
T.–Guk portzentai handiagoak eskatu ditugu euskaraz eta beraiei ere interesatzen zaie. Ze ez dago gaur egun «Maskarada»rena kenduta beste espektakulorik. Horrek ekarriko digu askoz ere funtzio gehiago izatera euskaraz, ze beraiek ez daukate euskaraz espektakulorik eskaintzen duen talderik kontratatu ahal izateko, ipinitako maila hipotetiko batetan...
A.–Zer da hori? Zer da ipiniteko maila hipotetiko hori?
T.–Profesionalak eta amateurrak bereiztea. Ba ote dagoen euskal obrarik zirkuitatu daitekeena Euskadi osoan.
A.–Noren zirkuitoa da hori? Diputazioarena'
T.–Ez, Jaurlaritzarena...
A.–Beraz, Jaurlaritzak zirkuito bat antolatu du eta esijentzia maila bat jarri du...
T.– Bai, hori nolabait beraiekin egindako kontratu bat da. Guk hasieran pentsatzen genuen erdiak eta erdiak izango genituela, baina ba dirudi euskaraz emanaldi gehiago izango ditugula beste espektakulorik ez daukatelako kontrataturik.
A.–Orduan zer gertatzen da, Euskal Herrian dagoen antzerki talde pilo horiek ez dituztela kontratatu nahi?
T.–Batzuk ez dira zirkuitoan sartuko. Beraiek diotenez esperientzia mailakatua Izango da, Lehendabizi bost talde eta herri kopuru bat, Handik hiru hilabetetara talde gehiago eta herri gehiago, Horrela osatuko da zirkuitoa,
A.–Zein izan da zuen arazorik larriena Nekrasso, montatzeko?
T.–Uste diat udan montatua izatea. Jende guztia oporretan dagoelarik ezin da ezer egin. Abuztuan, zerbait behar genuen dendara joan eta denda itxita, Horrela ibili gara,
A.- Hilabete egin zenuten Bartzelonan obra prestatzen...
T.– Bai, hilabete pasa genuen Bartzelonan baina lana ez genuen han egin, Ez genuen denbora behar bezala aprobetxatu, Han ez geneukan ez infraegiturik ez dirurik, Donostiarako uzten genituen gauza asko. Hango eguraldiarekin gainera,.. Uztailan lan egin behar izetea 30tik gora denean... Suspenditu eta dena egin behar izan genituen ensaio batzuk egiten zuen beroa zela eta.
A.- Zuek profesionaltasunaren bidea hautatu duzue edo bultzatzen duzue edo hor zabiltzate. Zer suposatzen du profesionaltasunak hemengo antzerkigintzan?
T.–Guri gaur egun suposatzen digu gauza asko horretara sakrifikatzea. Jende bat zure antzerki horren pendiente eduki nahi baduzu denbora guztian horrek dirua eskatzen dizu. Tipo bat fijo nahi baduzu argiak edo sonidoa eramateko, eta nahi baduzu, "Hi bihar hara joan behar diagu" eta hara joan,,. horrek dirua balio du, Horrek garestitu egiten du cachet-a, Eta gaur egungo antolatzaileek ulertzen ez duten cachet bat gelditzen da horrelako kondizioetan lan egin ahal izateko. Orduan zer gertatzen zaigu? Oso leku gutxitan pagatu ditzatekela 150.000 pezeta antzerki obra bat egiteko
A.–Hori al da toki batetara joategatik esketzen duzuena?
T,–Horixe da gutxigorabehera, Guk ez dugu oraindik kalkulorik egin norabaitera ateratzea zenbat kostatzen zaigun, Baina horren inguruan ibiliko da, «Maskarada» ere prezio horietan dabil,
A.–Hemen zabiltzaten aktore eta gainontzekoak honetatik bizi zarete, ez?
T,–Orain arte ez. Beste gauza batzutan ere ibili behar izan diagu. Baina hemendik aurrera hori eskatuko digu, hemendik bizitzea. Guk jarri dugun epea hiru hilabetetakoa da, Estrenatu eta Abendua bitartean ea ateratzen den historia hau. Gu a tope sartu gaituk horretan, «Gure Herria»ren esperientzia baliogarria izan zaigu alde horretatik, Orduan ere asmo berberak geneuzkan baina ez genituen gauzak behar bezala neurtu, Orduko akatsak orain konpondu beharko ditugu hiru hilabete hauetan; bestela,,.
Iñaki URIA
36-37

GaiezKulturaAntzerkiaTaldeakTEATROPOLIT
EgileezURIA3Kultura