Lankide bat etorri zait gogoraraztera: ez dakit zein bileratan esan omen nuen prest egongo nintzela Durangon erosi nahi nukeenari buruzko zer edo zer idazteko. Ezin kontrakoa frogatu, eta hemen naiz. Esan gabe doa bileretan behar baino gehiago ez hitz egiteko gida-liburua aurkitzea izango dudala lehentasunetako bat Landako Gunean. Itxaropen handirik gabe, egia esatera: holako produktuak nekez aurkitzen dira Estatu Batuetatik kanpo.

Ondorioz, betiko klasikoetara joko dut, krisiak ez baitu animatzen apustuetan ausart jokatzera. Cano apur bat, Izagirre beste apur bat, umeentzat zerbait, akaso behe-lainoan murgildu mororen baten bila, umeentzat zerbait… 2011ko Erosle Originalena izendatuko nauten beldurrik ez dut batere!

Musikaz den bezainbatean, ezin alferrik pasatzen utzi proselitismoa egiteko aukera. Beranduegi telebista saioari esker izan nuen Kalakan taldearen lehenengo diskoaren berri, eta hura daukat begiz jota ordudanik (diskoa, ez Beranduegi). Musika ordainpean eskuratzeko ohitura ia erabat galduta daukat, baina produktu batzuek merezi dute diru-zorroa berez dagoena baino are hutsago gelditzea.