Fitxa: Musika Hamabostaldia. Kursaal Zikloa. Espainiako Orkestra Nazionala.
Zuzendaria: David Afkham.
Egitaraua: Wagnerren ‘Der Ring ohne Worte’ (Lorin Maazelen moldaketa). Lekua: Kursaal Auditorioa.
Data: abuztuaren 22a.

---------------------------

Oraingo honetan esan dezakegu Musika Hamabostaldiak originaltasun keinu bat izan duela ‘deseraikitako’ Wagner bat programatzean (zentzurik onenean, ez gaizki ulertu), benetan erakargarria.

Behin baino gehiagotan esan dudan bezala, Kursaal auditoriumaren neurriak direla eta, oso zaila egiten da operak programatzea. Noizean behin kontzertu- bertsioren batekin konformatu behar dugu. Eta opera antzeztuak ere ez dira falta, baina gabeziak izaten dituzte. Ez du pena merezi.

Hori dela eta, benetan zaila izango da Donostian 'Nibelungo eraztuna' tetralogiaz gozatzeko aukera izatea. Baina horrek ez du esan nahi Wagnerren soinu-mundu zoragarriaz disfrutatzeko aukerarik ez izatea. Horren froga ‘Der Ring ohne Worte’ (‘Hitzik gabeko eraztuna’) izan zen, Europako orkestra-zuzendari handienetako bat izan zenak, Lorin Maazel frantziarrak, hautatu eta trebeki elkarren ondoan jarritako tetralogiaren 'unerik onenen' bilduma moduko bat.

Hirurogeita hamabost minututan, atsedenik gabe, 'Rhineko urrea' -tik 'Jainkoen gainbehera’ -rainoko ibilbidea egiten da, tetralogiaren azken zatiraino. Eta Maazelen hautaketa honen emaitza bikaina da. Trantsizioak zentzu handiz egiten dira beti, eta obrak munduko operaren monumentu horren funtsezkoena jasotzen du, modu sinfonikoan.

Espainiako Orkestra Nazionalak oso lan ona egin zuen eta une ona pasatzen ari dela erakutsi zuen. Obra honek dituen ñabardura eta kolore guztiak bikain erakutsi zitzaizkion entzuleei. Egur biribilak entzun genituen eta soka ere nabarmendu zen. Oro har, Afkham (denbora gutxian orkestrako titular izateari utziko diona), oso kezkatua egon zen diskurtsoa barne-koherentziaz hornitzeaz, ‘harilkatu’ egin zitekeelako, freno emozionalari helduz, eta horregatik agian pasarte batzuetan ("Rhinen sakonean", "Mime izutua" edo "Siegfrieden heriotza eta Rhinen alabak") bere inguru garratz, patetiko eta desesperatuak modu indartsuago eta haragitsuagoan nabarmentzea falta izan zen.

Nolanahi ere, Musika Hamabostaldiaren edizio honetan izan dugun kontzerturik interesgarrienetako bat izan zen. Eta publikoak gogo biziz erantzun zuen.