Dena den, azken erabakia medikuei dagokie.

Suizidio arriskuaren kasuan ere, mediku tribunal baten aintzinetik pasa beharko du amak. Bi psikiatrak eta obstetriko batek osatutako mahaiak erabakiko du emakumearen egoera fisiko eta psikikoa. Adituen mahaiak abortatzeko eskubidea ukatzen badio, beste hiru kidez osatutako tribunal baten aurrera joan beharko du.

Ostegun arratsaldean hartu zen erabakia Irlandako Parlamentuan, aldeko 138 botorekin eta kontrako 24rekin.

Neurri berriaren kontra agertu diren kontserbadoreek uste dute, legearekin ‘abortuak nahieran’ deiturikoari ateak irekiko zaizkiola.

Mugimenduak lehenagotik datoz

1983az geroztik, amaren bizia arriskuan egonez gero abortatzeko eskubidea legedian dago, eta 1992an suizidioa beste faktore bat gehiago bezala gehitu zuten. Hainbat herritar eta elkarteren urtez, oso modu orokor eta definitu gabean. Beraz, orain arte ia ezinezkoa izan da praktikan jartzea, eta estimazioen arabera, urtean 4.000tik 7.000ra bitarte emakume joaten dira Erresuma Batura abortatzera.

2010ean Estrasburgokotik iritsitako sententzia batek bizkortu zuen amaren arriskuak definitzearen prozesua. Eta 2012an are gehiago harrotu zituen hautsak Savita Halappanavar 31 urteko jatorri indiarreko irlandarraren kasuak. Hil egin zen, ez ziotelako abortatzen utzi. Nahiz eta umekiak bizirauteko aukerarik ez izan, bihotza geratu zitzaion arte itxaron zuten medikuek interbentziorik egin gabe. Umekia hil eta lau egunera zendu zen ama, septizemiarekin (infekzio larri bat).