"Banuen gogoa gelditasunetik barruan dudana emateko, kantuaren bidez, badakizu, artifizio gabe, modu batean non trikimailuak alferrik diren, zintzotasunez, eta abar. Ukabila goratuz eta bi gitarra elektriko distortsionaturekin entzuleak dantzan jartzea badakit zer den, ez da horren zaila, baina oso bestelako kontua da ia biluzik jendea ez aspertzea, ezta? (...) prestigioak eta halakoek, bost axola… nazka ematen didate, egia esan. Azken aldian raperoekin elkartzen naiz Donostian, jende gazte batekin, eta haiekin halako txorakeria gutxi ikusten duzu. (...) Urte mordoa pasatu ditut hala, oharkabean, gehiegi pentsatu gabe, eta, hara non, orain 34 urte ditudan honetan, zinez musika niretzat lana den honetan, oso zaila egiten zait honetaz bizitzea…! Mundua alderantziz dabilela sentiarazten nau horrek: amarekin bizi zen gaztea nintzenean dirua irabazten nuen, eta, nire kabuz bizitzeko unea iristen zaidanean, ia ezinezkoa zait independente izatea. Bitxia, ezta?".