Fitxa: Musika Hamabostaldia. Kursaal Zikloa. Le Concert des Nations. La capella Nacional de Catalunya.
Zuzendaria: Jordi Savall.
Abesbatzaren prestaketa: Lluís Vilamajó.
Egitaraua: Mendelssohnen lanak.
Lekua: Kursaal Auditorioa.
Data: abuztuaren 22a.

-----------------------------------------------------------

Jordi Savall nazioartean izen handia duen musikaria da, eta Euskal Herrian oso maitatua. Izan ere, askotan bisitatu gaitu, bai bere taldeak zuzentzen, bai bere ganba-biola joaz errezitaldiak egiten. Baina hain ohikoa ez dena da antzinako musikaren errepertoriotik ateratzea musika erromantikoan murgiltzeko, kasu honetan bezala. Izan ere, Savallek, bere bi talde bikainekin batera, 'Le concert des nations' orkestra eta 'La capella nacional de Catalunya' abesbatza, Mendelsshonen programa monografiko bat ekarri zigun.

Emaitza, batzuentzat bikaina izan zen, baina nire ustez ez zen izan Mendelssohnen obrengandik espero nuena.

Mendelssohnen 3. Sinfonia, la minorrekoa, op. 56 Eskoziarra lan ederrarekin hasi ziren. Obra honen inspirazioa lehen erromantikoen irudimenaren obsesio handienetako batean datza: Eskoziako laino grisak eta mendiak. Bestalde, obra honek, formaren argitasun eta orekari uko egin gabe, kutsu berritzailea eta gaien aberastasuna ditu, eta horrek izugarri erakargarri egiten du.

Baina egia da, halaber, obra honen sonoritateak orkestra moderno baten zehaztasuna eta bolumena eskatzen dizkigula, edo niri behintzat eskatzen dizkidala. 'Le concert de nations' orkestraren instrumentuak garaiko instrumentuen erreplikak dira, eta ez dute errepertorio mota honetan behar den efektua lortzen.

Savallek obraren irakurketa adimentsua egin zuen, temak eta lerroak trebeziaz landu zituen, baina agian hau ez da errepertorio egokiena formazio honetarako. Halere, hori gustu kontua da.

Hori bai, bigarren zatia opari bat izan zen. Die erste Walpurgisnacht (Walpurgisen lehen gaua) op. 60, konpositore berarenak, harri eta zur utzi gintuen guztiok La capella nacional de Catalunya-ko emakumeen atala abesten hasi zirenean. Korua bera zoragarria da, enpastatua, afinatua, ñabarduraz josia, oso zaindua. Baina bere sekzio femeninoa paregabea da.

Hasi zenetik, Goetheren olerki batean oinarritutako lan eder hau oso arin joan zen. Savallek oreka bikaina lortu zuen ahotsen eta orkestraren artean, eta benetan ordu erdiko gozamena izan zen.

Bakarlariei dagokienez, ez zen homogeneotasun handirik egon. Ilker Arcayürek tenore turkiarrak ahots polita du, baina gau horretan ez zuen maila eman. Arazoak izan zituen agudoekin, eta ez zegoen gustura bere paperean. Sara Mingardo mezzoak egoera salbatu zuen distira handirik gabe. Une interesgarrienak baritonoenak izan ziren: bai Matthias Winckhlerrek bai Arttu Katajak beren rolak trebetasunez eta ahots emisio oso on batekin egiten jakin zuten.