Gorabehera horiek duela pare bat aste amaitu dira, Steve Jobs taula gainera igo eta iPad delakoa aurkeztutakoan. Maczale asko etsita daude (gaude!) Appleren gailu berriarekin, eta arrazoiak ez dira falta: ez da TabletMac bat, iPhone telefonoen sistema eragilea daramalako; ez da netbook bat, teklatua faltan eta prezioan dolar askotxo soberan dituelako; ez da telefono bat, horretarako handiegia izateaz gain, ez duelako deirik egiteko balio; liburu elektroniko gisa ere ikusi beharko, pantaila arrunta baitu, eta ez paper elektronikokoa, nabigatzeko gailua dela dio Applek, baina horretarako teknologia gakoak –Flash, esate baterako– ezin ditu erabili. Kritika andana jaso du iPad-ak, maczalerik amorratuenetako askok ere PowerMac Cube, AppleTV edo MacBook Air ekarri dituzte gogora: teknologia aldetik punta-puntakoak izan arren, oihartzun eskasa lortu duen aurrekariak.

Bi hilabete falta dira oraindik iPad famatua kalean ikusi ahal izateko, eta ordura arte ez dago jakiterik benetan zer harrera izango duen. iPhone telefonoak ere antzeko kritikak jaso zituen hasieran, telefono huts gisa oso mugatua zelako, baina kontuak kontu, mundu osoko telefono egileen erreferente nagusi bihurtu zen egun batetik bestera.

iPadak ere denetik du apur bat, hutsune nabarmenak eta Appleren murrizketa politika zorrotza barne... baina Jobs eta bere lagunak maisuak dira murrizketa horiek estiloaren mozorroan saltzen, eta bere produktu berrien inguruko ezinegona produktua bera salgai egon baino dezente lehenagotik sortzen. Asmatuko dute oraingoan ere? Bi hilabete barru ikusiko dugu.