Migratzaileen deportazio masiboa mundu osoko geroz eta herrialde gehiagoren agendetan presentzia handiagoa hartzen ari da. Horren adierazle dira EB Europako Batasuna osatzen duten 27 estatuak, hain zuzen, etorkinak kanporatzeko politikez mintzatzeko herrialde horietako Barne eta Migrazio ministroak bildu baitira asteartean, Kopenhagen. Bileraren ondoren, Magnus Brunner Europako Batzordeko Barne eta Migrazio komisarioak adierazi du "zorionez, aldaketa bat" egon dela bileran egon diren ministroen ikuspegian: "EBko herrialde gehienek bat egiten dute migratzaileak deportatzeko neurriak gogortzearekin".

"Hiru urte daramatzagu gisa honetako bilerak egiten, baina hasieran inor gutxik kontuan edukitzen zuen guk esandakoa. Orain babes handia izaten ari gara", azaldu du Kaare Dybvad Danimarkako Migrazio eta Integrazio ministroak. Danimarkan agintean dagoen gobernu sozialdemokratako kidea da Dybvad, egun Europako Batasuneko Kontseiluaren presidentetzan dagoena –sei hilabetean behin txandakatzen dute presidentetza EBko estatu kideek–. Besteak beste, Italiako lehen ministro Georgia Melonik Albanian egindakoari jarraiki, Europako Batzordeak begi onez ikusten du migratzaileentzako zentroak eraikitzea.

EBko estatu kide guztietan eskuin muturreko ideiak nahiz eskuin muturreko alderdi politikoak izaten ari diren igoerarekin, ez da harritzekoa migratzaileen aurkako politika gogorrek babes handia izatea Europako Batzordeko Barne eta Migrazio ministroen arteko bileretan. Neurri horiek babesten dituzten herrialdeen zerrendara azkena batu dena Alemania izan da, presidentetzan hiru hilabete eskas daramatzan Friendich Merz CDU Batasun Kristau-Demokratako buruarekin. Hain zuzen, Kopenhagera heltzean, Alemaniako Barne ministro Alexander Dobrindtek jakinarazi du babestu egiten dutela migratzaileentzako zentroak eraikitzea, "beharrezkoak eta berritzaileak" baitira. 

Migratzaileak kanporatu, baina nora? Italiaren eredua

Brunnerrek adierazitakoak jakitera ematen du EBko estatu kide gehienak ados daudela eta migraitzaileak deportatzeko neurriak gogortzea beharrezkotzat dutela. Baina, nora kanporatu etorkinak? 2024ko urrian, Italiak bidalitako lehen migratzaileak iritsi ziren Albaniara: hamar bangladeshtar eta sei egiptoar, guztiak gizonak. Bi estatuetako gobernuek eginiko akordioak zehazten du Albanian eraikitako zentroek Mediterraneotik heldutako migratzaileak identifikatzeko eta kontrolatzeko balio dutela, eta handik kudeatzen dituzte migratzaileen asilo eskaerak. Ezezkoa bada, euren herrialdera itzultzen dituzte, Italiako Gobernuaren arabera.

Hamasei migratzaileak Albaniara heldu eta bi egunera, Erromako Auzitegiak horiek guztiak "berehala" Italiara itzultzeko agindu zion Erromari. Aginduari muzin egin eta migraitzaileak kanporatzeko Albaniarekin adostutako akordioari bira bat eman zion Melonik: hasieran, zentroetara Italiako kostazainek Mediterraneo itsasoan aurkitzen zituzten pertsonak bidaltzen zituzten soilik; Italiako lehen ministroak eta bere taldeak martxoaren amaieran dekretu bat onartu zuten, ordea, zeinak Italian modu irregularrean dauden etorkinak zentroetara bidaltzea baimentzen duen. 

Erresuma Batuaren saiakera  

2022ko apirilean, Erresuma Batuko orduko lehen ministro Boris Johnsonek (2019-2022) eta Ruandako presidente Paul Kagamek Mantxako kanala gurutzatzen duten asilo eskatzaileak azken horretara deportatzeko migrazio plana adostu zuten. Erresuma Batuko Auzitegi Gorenak, ordea, ebatzi zuen plan hori legez kanpokoa zela, Ruandan deportatutako migratzaile horien segurtasuna ez litzatekeela bermatuta egongo argudiatuta. Johnsonek dimisioa eman eta haren kargua hartu zuten Liz Truss (2022-2022) eta Rishi Sunak (2022-2024) kontserbadoreek ere egitasmoaren alde egin zuten, 2024ko uztaileko hauteskunde orokorrak iritsi ziren arte.

Boz horietan lortutako emaitzekin, Alderdi Laborista gobernura iritsi eta Keir Starmer Erresuma Batuko lehen ministro izendatu zuten. Hauteskunde kanpainan zehar Starmerrek hitzeman zuen boterera iritsiz gero, migratzaileak Ruandara deportatzeko plana bertan behera utziko zuela, eta hala egin zuen gobernura heldu eta bi egunera, 2024ko uztailaren 6an.