argia.eus
INPRIMATU
Mikel Antzari egindako elkarrizketa argitaratuko du aste honetan ARGIAk
  • Mikel Antzari elkarrizketa egin dio Xabier Montoiak Atzerri nobela dela eta. Aste honetan argitaratuko dugu eta, aurrerapen gisa, pasarte batzuk eskaintzen dizkizuegu.

ARGIA @argia 2013ko apirilaren 09a
"Ez dut uste literaturaren bidetik heldu behar diogunik Euskal Herriaren askapenaren aldeko borrokari".

“Halabeharrak eta baldintzapen askok bat egiteari esker sortu da Atzerri. Egoera politikoa izan da baldintzapen horietako bat. Batbatean atzera begiratzeko posturan aurkitu nuen nire burua. Gure herria askatzeko borroka beste aro batean sartu berritan, nire engaiamendua nola geratu zen, zer nintzen edo zer izan nahi nuen begiratzen jarri nintzen.”

“Iraganarekin elikatzen dugu gure oraina. Idazle izan nahi nuen nerabezaroan, idazle izan nintzen gaztaroan eta gero idazteari utzi nion. Hori nola gertatu zen begiratu nahi izan dut liburu honetan. Euskal Herriaren askapen borrokaren ahalegin kolektibo horretarainoko nire ibilbidea berrikusi, aztertu eta eskaini.”

“Zorrotz errespetatu beharreko araurik ez dago nobela bat idazteko. Ospitalekoak-ekin ere, baina batez ere Atzerri-rekin nobela deritzon genero horrek askatasun erabatekoa eman dit niri. Are gehiago, aski mugapen baditut bestela espetxeko egunerokotasunean. Erabateko libertatea eman didan eremu bat aurkitu dut, arnasa egiteko. Beraz, ez nintzen nobela idaztera jarri, idaztera baizik, eta idatzitako kontakizunek beren lekua aurkitu zuten egitura baten baitan. Helmugara iristean Atzerri nobela zela esan zidaten, eta ni oso poztu nintzen idatzitakoak lehen irakurleengan sortzen zuenarekin.”

“Protagonista nagusia ez da zehatz-mehatz nire alter egoa. Nintzen gaztearekin kontu batzuk kitatzeko ere baliatu dut liburua. Kokoteko goxo batzuk emateko.”

“Nagoen egoeran, ikuspegi nahiko murritza dut euskal literaturaren inguruan. Gorabehera nagusienak jarraitzen ditut. Irakurtzen dudana baino gehiago irakurri nahi nuke eta hori jada bada zerbait. Horrek esan nahi du, gaur egun literatura zaleak euskaraz argitaratzen den kopuruak eta kalitateak erdarazkoen menpe modu autonomoan bizitzeko adina ematen du. Arazoa da ez dutela zirkuitu propiorik, kolonizatua gaude. Horrela oso zaila da literatura sistema sendo bat osatzea.”

“Leku txarrean uzten ditut emakumeak? Jaso ditudan iritzien artean ez zait halakorik iritsi. Nik ez dute emakumeengan edo gizonengan pentsatuz idazten. Niretzat, munduan, jendartean, pertsonak daude. Eta pertsonen artean denetarik dago. Gainera, ahaleginik egin badut, generoen inguruan ditugun topikoak apurtzeko izan da. Saiatu naiz pertsonek generoaren mozorropean gordetzen duten errealitate gizatiar hori era biluzian agertzen, onerako eta txarrerako.”