Onerako nahiz txarrerako, etorkizunean oihartzuna edukitzera deituta dagoen esaldi horietako batekin –"Txina aldatu egin da"– laburbildu du "Txinari buruzko estrategia" berria Alemaniako Kanpo Harremanetako Ministerioak, joan den astean argitaratua. Egia esan, laburpena ez ezik 64 orrialdeko dokumentuaren eduki osoa ere badela esan genezake, gaiaren harira funtsezko ideia berri gehiago aurkitzea ez baita erraza. Azken hamarkadan anglosferan Txinari buruzko "hausnarketen" berri izan duenak, behintzat, nekez aurkituko du nobedade itxurako ezer. Topikoak, guztiak.
Sarkasmorako aukera intelektualik balego, esan beharko genuke A. Baerbock andrearen ministerioak Hegelek Historia unibertsalaren filosofiari buruzko ikasgaiak obra ospetsuan Txinari buruz jaulkitako gehiegikeria haien osoko zuzenketa egiteari ekin diola; baina ez da hori kontua. Aitzitik, orduko eurozentrismo berberak argitzen du, beste ezerk baino hobeto, oraingo hau ere: ederra izan da Txina guretzat gogotik lan egin eta hitzik atera ez duen bitartean; baina orain oilartu egin zaigu... Ene bada!
Testua bera bezain interesgarria edo are esanguratsuagoa izan ohi da, ordea, batzuetan, testuingurua, eta bada horrelako zerbait ditxosozko dokumentuan. Jatorrizko alemanezko bertsioarekin batera ingelesezkoa ere eskaini baitu Baerbock "berdearen" (zer esango ote luke Petra Kellyk, berpiztuko balitz?) ministerioak... Baina ez, haatik, txinerazkorik. Nola ulertu behar ote da? Ez diola axola txinatarrek irakurri ahal izateak? Ingelesez edo alemanez irakurrita nahikoa izango dutela haiek? Edo sareko itzultzaile automatikoek eman ditzaketen emaitzekin ez dela norbait fio "de-risking", "systemic rivalry" eta gisako kontzeptu-asmakeriak Ameriketako Estatu Batuetan dantzatu behar direnean?
Izan ere, espero zitekeen bezala (eta itxura guztien arabera, asmo bakarra zen moduan), harrera beroa egin zaio dokumentuari AEBn. Eta, agian, espero zitekeena baino epelagoa Txinan, betiere urruntze-saioak Alemaniarentzat etxekalte izango direla azpimarratuz. Akabailarako, Borrell ere sartu da tartean eta batek daki zer gerta litekeen.
Errealitatearen sarkasmoak, hala ere, aurkitu du bere zirrikitua: urtetik urtera Txinan ugaltzen ez ezik orokortzen ari diren garagardo-festak, aparteko beroaldiaren "laguntasuna" izan dute aurten eta, horrelako jaialdi guztien sorburua den Qingdao-koak lehertzeko zorian ibili behar du egun hauetan.
Duela 120 urte, Alemaniaren kolonia zenean, handik sartu zen garagardoa Txinara...
Argi dago gauzak aldatzen ari direla, bai; baina agian ez Baerbockek dion eran.